6 min leestijd
Biodiversiteit is vandaag de dag een belangrijke uitdaging. Het tempo waarmee planten- en diersoorten uitsterven is ongekend en neemt voortdurend toe. Volgens het rapport 2022 van het Wereld Economisch Forum staat het verlies aan biodiversiteit op de derde plaats in de lijst van de risico’s waarvan de weerslag in de loop van de komende tien jaar het ernstigst kan zijn. Dat verlies aan biodiversiteit en de aantasting van ecosystemen hebben namelijk aanzienlijke sociale en maatschappelijke gevolgen. Ze genereren ook economische risico’s en dus risico’s voor de financiële sector. Er zijn dus veranderingen nodig om de biodiversiteit te herstellen en te beschermen. De financiële sector kan en moet een rol spelen in deze transitie. De groeiende aandacht voor dit thema komt ook tot uiting in de wetgeving inzake duurzame financiering, waarin meer en meer overwegingen in verband met diversiteit worden geïntegreerd.
Om dit uiterst belangrijke onderwerp te belichten, legden we enkele vragen voor aan onze Director Sustainable Finance, Tom Van den Berghe.
We gaan in dit geval kijken hoe het verlies aan biodiversiteit tot uiting komt in risico’s voor de financiële instellingen. Wanneer we het over biodiversiteit hebben, komt één concept herhaaldelijk naar voren: het principe van dubbele materialiteit. Dit betekent dat wordt gekeken naar de impact van biodiversiteitsverlies voor financiële instellingen die sectoren financieren die in hoge mate afhankelijk zijn van biodiversiteit en naar de impact van het ondersteunen en financieren van bepaalde activiteiten die een negatieve of positieve invloed hebben op de biodiversiteit. De financiële sector moet rekening houden met die dubbele materialiteit, met name door biodiversiteit op te nemen in de risicobeoordeling en in het algemene krediet- en investeringsbeleid te integreren. Dit principe vinden we ook terug in de nieuwe Europese regelgeving inzake duurzame financiering.
De impact van de activiteiten van financiële instellingen op de biodiversiteit is voornamelijk indirect. Het betekent dat ze de biodiversiteit kunnen beïnvloeden via hun krediet- en investeringsbeleid. Door selectief te zijn, kunnen ze activiteiten ondersteunen die een positieve impact hebben op de biodiversiteit, en activiteiten beperken die een negatieve impact hebben. Het al dan niet financieren van sectoren is dus een belangrijke hefboom. De financiële sector kan met andere woorden een essentiële rol spelen bij het behoud van de biodiversiteit.
Ja, absoluut. Na klimaatverandering is biodiversiteit de 'next big thing’ op het vlak van ESG. Biodiversiteit wordt gezien als een zeer belangrijke onderliggende factor op vele gebieden, zoals de strijd tegen de opwarming van de aarde, resistentie tegen ziekten, beschikbaarheid van grondstoffen, enz. De financiële sector staat centraal in de ontwikkeling van onze economie en zal daarom bij zijn investerings- en financieringsactiviteiten meer informatie over biodiversiteit eisen. Dit zijn essentiële aspecten voor financiële instellingen, omdat ze gevolgen kunnen hebben voor de bedrijven die ze financieren en, in ruimere zin, op de economie als geheel.
Het belang van de bescherming van de biodiversiteit komt tot uiting in de nieuwe en toekomstige Europese regelgeving inzake duurzame financiering.
Laten we eerst de Europese taxonomie bekijken. Om investeringen te richten op groene activiteiten werd er een classificatie gemaakt van economische activiteiten die een positief effect hebben op het milieu. Om als ‘duurzaam’ te worden beschouwd, moet een activiteit bijdragen aan minstens één van de zes doelstellingen die in de taxonomie zijn gedefinieerd. Het beschermen en herstellen van de biodiversiteit en de ecosystemen is een van die doelstellingen. Op termijn zal de taxonomie erop gericht zijn de bijdrage van financiële producten en economische actoren aan de duurzame transitie te vergelijken, zodat investeringsbeslissingen beter kunnen worden gestuurd.
Dan is er ook nog de SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulation), die financiële actoren verplicht bekend te maken in welke mate hun investeringen een negatief effect hebben op de biodiversiteit.
Ten slotte moet ook de CSRD (Corporate Sustainable Reporting Directive) worden vermeld. Zodra deze richtlijn (die zich nog in het stadium van voorstel bevindt in het wetgevingsproces van de Europese Commissie) is goedgekeurd, zullen alle grote ondernemingen verplicht zijn informatie over ESG-criteria te publiceren, waaronder ‘biodiversiteit en ecosystemen’. Het is de bedoeling dat ze verslag uitbrengen over de wijze waarop duurzaamheidsaspecten hun activiteiten beïnvloeden en over het effect van hun activiteiten op duurzaamheid. Om bedrijven wegwijs te maken, heeft Febelfin ook een speciaal ESG-dossier samengesteld met heel wat nuttige informatie.
Kortom, we stellen vast dat bedrijven en financiële actoren moeten voldoen aan een steeds veeleisender kader voor het behoud en herstel van de biodiversiteit.
Er is voor hen een belangrijke rol weggelegd want ze kunnen een positieve bijdrage leveren.